Geboren in Rotterdam, maar zijn eerste 10 levensjaren opgegroeid in verschillende omliggende gemeenten als Hellevoetsluis en Spijkenisse krijgt Tayrrell Virginie op jonge leeftijd te maken met allerlei problemen. Er zijn veel spanningen thuis. Samen met zijn broertje en zijn zusje groeit hij op in een één ouder gezin. Wanneer hij 11 jaar oud is, verhuizen ze met zijn vieren naar Rotterdam-Zuid. Het gezin raakt al snel in financiële problemen wat voor veel stress zorgt. In de eerste jaren op de middelbare school gaat Tayrrell regelmatig zonder eten naar school. Thuis is er geen warm water meer. Iets lekkers is er niet meer bij. Het avondeten is regelmatig niet meer dan Noodles. Op school voelt hij zich anders. Hij schaamt zich en valt er buiten.
Worstelend met de problemen van zijn thuissituatie en zijn onzekerheid verhardt hij in zijn tienertijd. Schurend tegen de drugscriminaliteit zoekt hij naar antwoorden op zijn problemen en zijn onbegrip voor de situatie waarin hij is groot geworden. Hij valt uit op school, en door gebrek aan een vangnet heeft hij zelf ook al snel oplopende schulden. Om zich heen heeft hij een muur opgebouwd van hardheid en onverschilligheid. Hij heeft het gevoel dat hij al zijn hele leven 1-0 achter staat.
Vanaf zijn 18e komt Tayrrell met regelmaat in jongerencentrum The Mall in de Millinxbuurt, Rotterdam. Daar leert hij Pauline Calmez kennen die op dat moment 19 jaar is. Pauline is op haar 18e vanuit Ede naar Rotterdam-Zuid verhuisd na het zien van een documentaire over jongeren in achterstandswijken. Daar wil ze zich voor inzetten. Zo doet ze onder andere vrijwilligerswerk in The Mall waar Tayrrell en Pauline elkaar nu regelmatig ontmoeten en gesprekken voeren. Tijdens één van die gesprekken zitten ze op de stoep en kijken naar de jongeren die samen een potje straatvoetbal spelen. Tayrrell vertelt het een en ander over zichzelf en zijn dromen. Op een moment in het gesprek stelt Pauline de vraag: “Maar, Tayrrell, wanneer ga jij je masker afzetten?” Die vraag raakt Tayrrell dusdanig dat hij er zichtbaar geëmotioneerd van wordt. Het eerste zaadje is geplant.
De tijd gaat door en de jaren strijken voorbij. Pauline rondt haar studie Maatschappelijk Werk en Docent Omgangskunde af en richt in 2017 stichting Netwerk Nieuw Rotterdam op. Een organisatie die zich inzet voor kwetsbare jongeren in Rotterdam.
Tayrrell zet de knop om en besluit zijn leven op orde te krijgen. Aanleidingen daarvoor zijn onder andere dat hij een relatie heeft gekregen en zijn eerste dochtertje wordt geboren. Hij wil een goede vader voor haar zijn en haar een goede toekomst geven.
Zijn eerste belangrijke stap in dat proces is zijn aanmelding bij De Nieuw Kans. Een organisatie die jongeren helpt bij gedragsverandering en ondersteunt bij uitstroom naar school of werk. Na een succesvolle afloop van dit traject begint er een zware klim voor Tayrrell. Hij meldt zich aan op een MBO College en behaald eerst zijn niveau 1, daarna niveau 2, vervolgens niveau 3 en start dan met zijn opleiding Social Work, niveau 4. Maar dan wordt het hem te veel.
Een belangrijk onderdeel van zijn opleiding is het vinden van een stage. Maar waar haalt hij die energie nog vandaan? Hoe graag hij ook zijn niveau 4 wilt behalen, hij kán niet meer.
De schulden die hij nog steeds met zich meedraagt, de studie die hij graag wil voltooien, zijn jonge gezin met inmiddels twee kinderen en zijn baan in de avonduren en in de weekenden. Terwijl hij zich probeert los te worstelen uit zijn verleden geeft hij de moed bijna op.
Met de moed der wanhoop gaat hij tóch nog een keer zoeken naar een stageplek. Zijn oog valt op de jongerenorganisatie ‘Netwerk Nieuw Rotterdam’. Hij bekijkt de website, het verhaal spreekt hem aan en hij besluit dan eens een kijkje te nemen op de ‘team pagina’ om te zien wie daar dan werken.
En dan ziet hij de foto van Pauline. “oprichter en directeur”. Zijn hart maakt een sprongetje. Dit kan niet waar zijn! Direct stuurt hij een mailtje. Zal zij hem nog kennen?
Binnen 10 minuten heeft hij een mail terug. “Wat leuk Tayrrell! Natuurlijk, laten we een afspraak plannen. Kan je volgende week?”
9 jaar na de laatste ontmoeting spreken ze elkaar, in het Clubhuis van Netwerk Nieuw Rotterdam. Tayrrell legt zijn situatie uit en samen komen ze tot een manier waarop hij zijn stage goed kan uitvoeren en tegelijkertijd genoeg ruimte en flexibiliteit houdt voor zijn gezin, school en bijbaan. Maar, Tayrrells stagebegeleider knijpt geen oogje toe. Zijn doelen om een goede sociaal werker te worden moeten behaald zijn. 1,5 jaar houdt hij vol. Nog steeds is het zwaar. Het onverwachte overlijden van zijn familieleden in deze periode hakt er zwaar in. Met steun van het team van Netwerk Nieuw Rotterdam slaat hij zich er door heen. In deze periode begint hij ook aan zijn schuldsaneringstraject. Hier blijkt al snel dat de geldproblemen waar hij van kinds af aan mee geconfronteerd is, veroorzaakt zijn door de toeslagenaffaire. Zijn gehele schuld wordt kwijtgescholden. Wat een bevrijding!
Tekst gaat verder onder de foto
Veel van de antwoorden op al zijn vragen uit zijn jeugd vallen op zijn plek. “Wij waren de dupe van een groot landelijk schandaal, simpelweg omdat onze achternaam er verdacht uit zag. Er zijn zo veel onmenselijke situaties geweest waar wij doorheen moesten gaan. En al deze jaren van mijn leven krijg ik nooit meer terug. Ik kan de moeilijke middelbare schoolperiode nooit meer over doen en ik heb met zoveel stress moeten leven.” Wel voegt hij er aan toe: “Nu het eenmaal bekend is dat wij de dupe zijn van de toeslagen affaire, krijg ik goede steun vanuit het brede ondersteuningsplan. Er zijn 3 fantastische mensen die mij hier bij begeleiden en daar ben ik erg dankbaar voor. Zonder hen zouden alle beloften van de overheid nog ver van mij zijn gebleven.”
